Hans was een creatieveling, een kunstenaar, een muzikant, een artiest. Weinig woorden, veel denken en kon zich vooral uiten in zijn creaties. Hij heeft getekend, ontworpen, gefotografeerd, teksten geschreven, gefilmd én vooral muziek gemaakt. Het is dan ook geen toeval dat Hans een van de oprichters en laatst actief bandlid was van Teagless. Teagless was onderdeel van zijn leven geworden.
Gitaarspelen was één van zijn passies. Bij de verdere groei van de band kwam de creativiteit en typische en soms onnavolgbare ideeën, wijze van spelen, presentatie, steeds meer tot bloei.
Met Teagless en het maken van muziek was Hans in een andere wereld, een wereld die hem beter paste en waar hij graag was.
Echte kunstenaars kunnen verrassen, prikkelen, je doen verwonderen, met vragen achter laten. Maar ook zichzelf nogal eens verliezen in eigen ideeën en creativiteit en daardoor niet tot een afgerond geheel komen met alle frustraties van dien.
Hans had beide kanten van het kunstenaarschap.
Het hanteren van deze bijzondere kwaliteiten van Hans en daarmee als groep komen tot een muziekstuk/nummer waar je dan ook allemaal achter staat als band was niet altijd even makkelijk. Het is tot de dag van vandaag altijd een nieuwe uitdaging gebleven. Soms niet te volgen en vaker op een later moment pas als band ontdekken waar Hans naar toe wilde en dan elkaar met verbijstering aankijken en er dan vol samen voor gaan. Dan was het van
“hmm, ja dat is Hans”.
De creaties waren voor Hans nooit af. Altijd was er wel iets dat toegevoegd moest worden. Soms de meeste simpele eenvoudige dingen. En als je het totaal dan hoorde, was dat net de finishing touch. Zo was het toen in de eerste periode van Teagless tot ca 1983 en in versterkte mate in onze tweede periode vanaf 2000 en tijdens het opnameproces van onze CD.
Rode draad bij Hans was dat hij andere beelden probeerde neer te zetten dan de standaard beelden. Eigenlijk in alles. Alsof hij altijd door een ander raam naar buiten, naar de wereld keek. In de muziek, die hij componeerde zat meestal per nummer een andere klank, slagritme, geluid en tempo. In zijn solo´s zit een verhaal een opbouw. Hij wilde niet snel wat klanken achter elkaar neer zetten, maar er iets anders in opbouwen met soms een simpele ingreep. Zo speelde hij één noot op één snaar met een enorm gevoel en overtuiging, dat als je het weglaat je daarmee de ziel/ karakter uit het hele nummer haalt. Zo eenvoudig maar o zo krachtig.
Op de valreep heeft Hans nog opnames kunnen beluisteren van ons concert in de Muziekgieterij, maart 2018 en heeft hij nog opnamen mogen bekijken, beluisteren en zichtbaar genoten van ons optreden samen met de Harmonie Amicitia Vilt eind juni 2018. Een wens die Hans al in de jaren 70 uitgesproken had en misschien wel op deze manier een cirkeltje heeft rond gemaakt voor hem.
Als Teagless gaan we door want: “De muziek klinkt door…”
De typerende, verrassende en inspirerende inbreng en aanwezigheid/persoonlijkheid van Hans zal zeer gemist worden. Hans is zo verworden met Teagless dat wij jou meedragen en je zult voortleven in onze activiteiten en wij je ongetwijfeld bij nieuwe nummers zullen vragen wat je er van vindt en of je nog suggesties hebt…
R&R Never Dies!
Teagless, 19 juli 2018
