De naam Teagless heeft niet direct een betekenis. Als je toch een verklaring wilt geven dan kun je het woord uiteen rafelen in Teak en Less. Vrij vertaald “Minder glans”. Teak met een G ziet gewoon beter uit. Het is een fantasie naam. De band is ook uit fantasie ontstaan. Een jongensdroom om ooit een wereldberoemde popband te worden.

We waren begonnen op luchtgitaren en maakten toen al eigen nummers met teksten boordevol met ironie en humor over markante dorpsfiguren.

We begeleidden ons zelf op de luchtgitaren  met kreten en schreeuwgeluiden en imiteerden zodoende de ruige elektrische gitaar.

Geïnspireerd door Pink Floyd, Golden Earring en de toen experimentele componist Stockhaussen waren we “muziek” gaan maken.

Toen werd van het gespaarde geld, verdiend met vakantiebaantjes, de eerste elektrische gitaar gekocht. Een trom en een saxofoon werd van de Viltse Harmonie geleend. Teksten hadden we niet meer; we maakten gebruik van jabbertalk. We maakten muziek met geluiden en klanken. Dit alles werd aangevuld met een portie slapstick (humor). 

De experimentele muziek werd serieuzer en de slapstick werd weggelaten. Onze eerste grote optreden met veel publiek was in De Notenbalk in Ulestraten in het voorprogramma van een folkgroep. We straalden overtuiging en bezieling uit.

We waren enthousiast bezig totdat iemand een bezoek bracht aan een repetitie en zei dat het vals was en dat we akkoorden moesten afstemmen. Een wereld ging open. Vanaf toen begon een autodidactische route naar het heden. De saxofoon werd meer ingezet. Er kwamen een basgitaar, een drumstel, slag/sologitaren en echte versterkers bij. We gingen nummers naspelen Just a friend van Sandy Coast, Paranoid van Black Sabbath en Paint it black van de Stones, Smoke on the water van Deep Purple, Wallstreet Shuffle van 10CC . Zelfs het klassieke Air van Bach zat in ons repertoire.

Naspelen was toch niet ons ding en er werden eigen nummers gemaakt. Optredens kwamen eraan: talentenjachten, popfestivals en natuurlijk spelen in ons eigen Viltse Jeugdhome ’t Trepke. Spelen in Happy Home te Margraten was met de samenstelling van toen een hoogtepunt en leverde ons de eerste recensie op in het Limburgs Dagblad. Er vormde zich een klein groepje vaste fans, die zo verbonden met ons waren, dat ze elke repetitie bezochten, mee genoten van de krat bier en zelfs onze installatie vervoerden. Dit groepje staat ons tot op heden nog steeds nabij.

Weer werd er gewisseld en uiteindelijk ontstond de samenstelling die toen het succesvolste geweest was: John Spronck zang, Ron Delnoye slag/sologitarist, Hans Cornips slag/sologitarist, Marc Cornips basgitarist en Jan Lemmens drums. Oefenen en oefenen. We legden ons toe op Rockmuziek. We schreven ons in voor talentenjachten, we speelden op studentenfeesten en festivals.  Scouts (toen ook al) hadden ons gehoord, gezien en contracteerden ons voor het voorprogramma van The Nits en de New Adventures. We zaten in onze regio aan de top. Het absolute hoogtepunt was het optreden in Fort St.Pieter samen met Leon Hayes Band uit Maastricht en de succesvolle Limburgse band Partner.

Daarna viel het uit elkaar. Andere verplichtingen (studie, verkering, verhuizing, werk) namen meer tijd en energie in beslag. De drummer en een gitarist verlieten noodgedwongen de band. Nieuwe mensen kwamen, maar het klikte niet. Uiteindelijk eindigde de jongensdroom in 1981. Toen was het stil.

Tot 2001; een reünie in St. Geertruid. Het was een dubbel doel: enerzijds het optreden van Teagless en anderzijds elkaar weerzien. Op tijd van 5 repetities werden 7 oude nummers opgepakt door de succesvolste samenstelling.  100 mensen waren op komen dagen. Geweldig geslaagde avond. Toen was het weer stil.

In 2008 zijn Marc en Hans in de huiskamer nieuwe nummers gaan maken. Met name akoestische nummers. John was enthousiast en zag het zitten om vanuit A’dam naar het zuiden te gaan om te repeteren. Astrid op djembé en op keyboard werd er aan toegevoegd en een nieuwe gevarieerde samenstelling was ontstaan; zonder drummer.

In september 2008 werd er voor speciale Teaglessvrienden in dé kelder in Reymerstok een concertje gegeven met nieuwe en oude Rocknummers in een akoestische versie. 40 personen genoten van een uniek optreden, dat gevuld was met een volledig repertoire.

Het optreden in Reymerstok smaakte naar meer en het idee ontstond om samen met 2 andere Viltse bands een avondvullend programma samen te stellen in Cascade te Vilt op 24 oktober 2009: GENERATIONS ROCK VILT. Teagless comes back to the roots.

Het werd een unieke avond met een uitverkochte zaal. TV Valkenburg had een rapportage gemaakt, die nu nog op Youtube te zien is.

Teagless presenteerde zich die avond met oude, maar ook met nieuwe nummers. Door de toevoeging van het keyboard aan het instrumentarium van Teagless ontstond er een andere sound. Ook het 2-stemmig zingen verbreedde het vocale scala. Teagless was positief veranderd.

Vanaf 2014 werd besloten om nog een keer, maar dan alleen, zonder andere bands op te treden in Cascade te Vilt met een goede voorbereiding én met een goed geluid. Maar er was geen drummer. Na een korte zoektocht troffen we Thomas Martens.

Een goede reportage in het blad: “Markant”, een eigen website openen en een pagina op Facebook zorgden er voor dat we weer in de belangstelling stonden.

Het optreden vond plaats op 31 oktober 2015.

Een optreden waarbij Teagless een aantal oudere nummers in een nieuw jasje uitvoerden, maar waar ook nieuw materiaal gepresenteerd werd. Daarbij werden er ook oudere nummers in de oorspronkelijke versie gespeeld.

De avond werd een succes, waaruit bleek, dat Teagless toegankelijke Rockmuziek maakt.

Zo heeft de rockband Teagless zich positief ontwikkelt met meer oog voor muzikale details hoorbaar op het in maart 2018 uitgebrachte album “TIME”. Bij het luisteren naar de nummers zal het publiek een muzikale herkenning doorleven in de tijd. De verschillende muziekstromingen uit de jaren 70, 80, 90, zero’s tot op heden komen voorbij.
De muziekstijl is te omschrijven als toegankelijke Basic Rock. Het repertoire varieert van rocknummers tot akoestische ballades. Het album werd voor het eerst gepresenteerd tijdens het eigen concert in de Muziekgieterij, de poptempel van Maastricht en omgeving.

Speciaal voor Harmonie zijn van enkele Teagless-nummers arrangementen geschreven. Tijdens een uniek concert in het Openluchttheater te Valkenburg a/d Geul zijn deze arrangementen in 2018 door Harmonie Amicitia uit Vilt en Teagless uitgevoerd.

Een dieptepunt in 2018 is het overlijden van ons bandlid Hans Cornips. Hij was de drijfveer, de grote inspirator en de vindingrijke muzikant voor nieuwe songs. Tot op de dag van vandaag geeft hij ons nog steeds de kracht en de inspiratie om door te gaan.

We gingen door en een vaste slag/sologitarist werd gevonden, Roel Janssen. Sinds juli 2018 heeft hij zich het teagless-repertoire eigen gemaakt. Om hem in te spelen speelden we in diverse gelegenheden, zoals in het centrum van Sittard en Heerlen. Dit ook ter voorbereiding op het succesvolle optreden op Pop on Top 2019 te Valkenburg a/d Geul.
Dit was een bijzonder optreden; voor het eerst spelen op een groots festival. Vele fans waren er bij aanwezig. De nummers en de gedreven energieke show werden door het grote publiek goed ontvangen.

November 2019 een teagless-concert met een thema: “Remembrance”. Er werd mn stil gestaan bij de betekenis van Hans Cornips voor Teagless. Naast het oudere werk werden ook nieuwe nummers gepresenteerd ondersteund met beelden en teksten op de achtergrond. Een bijzonder cachet kreeg het nieuwe Titelnummer Remembrance. De tekst van dit nummer is gericht op Hans met herinneringen, het verlies, de verandering en de vraag: Can you hear us now?
Speciaal voor dit unieke concert werd een blazersensemble toegevoegd.

Uniek aan deze band is, dat de huidige formatie is samengesteld uit eind 20-jarigen en eind 50-jarigen.
Een bewijs dat muziek generatieverbindend werkt.

De huidige formatie Teagless is:
Marc Cornips (basgitaar) – Astrid Dreesen (keyboard/zang) – John Spronck (leadzanger/slaggitaar) – Thomas Martens (drums) en Roel Janssen (sologitaar).